وجود رودخانۀ پربرکت زاینده رود باعث شده که حاشیۀ آن به یکی از دل انگیزترین و زیباترین مناظر طبیعی در شمال شهر کرکوند تبدیل شود.این شریان حیات بخش سیراب کنندۀ مزارع و خاک تشنه وآبادانی شهرها وروستاهای مسیر خود است از جمله شهر همنشین خود کرکوند.ساحل سرسبزاین رودخانه ازمراکز گردش و تفریح گردشگران و دوستداران طبیعت است.مسیر رود در منطقه شمالی شهر، جنگلهای سرسبز کلماران و تپه های زمزار که مشرف بر رودخانه وشالیزارهای شهرکرکوند زیبایی بی نظیری از طبیعت حاشیۀ کرکوند را به تصویر می کشد.انسان به عنوان عامل اصلی تخریب طبیعت در حال فنای این سرسبزیست که باید مراقب بود واین میراث طبیعی را برای آیندگان حفظ کرد.
زاینده‌رود شریان حیات بخش مرکز ایران
زاینده‌رود بزرگ‌ترین رودخانه مرکزی ایران است. این رود پس از کارون مشهورترین رودخانه ایران می‌باشد.
علت نامگذاری این رود بدین جهت است که درطول مسیر خود باغات و کشتزارهای فراوانی را آباد و زنده می‌کند. به همین خاطر به این رود زنده رود نیز می‌گویند.
سرچشمه‌های اصلی زاینده رود
دو سرچشمه اصلی زاینده رود عبارت‌اند از آب تونل کوهرنگ در زردکوه بختیاری و چشمه دیمه است.
پخش اعظم آب زاینده رود وارد دشت اصفهان می‌شود. جهت آبیاری شهر اصفهان در قدیم از نهرهایی بنام مادی استفاده می‌گردید.
پل‌های تاریخی بر روی زاینده رود
بر روی زاینده رود چندین پل تاریخی از زمان صفویان و قبل از آن برجا مانده‌است. چندین پل در استان چهارمحال بختیاری که مشهورترین آن «پل سامان» است. در اصفهان «سی و سه پل» یا «پل الله وردی خان» و «پل خواجو».لازم به ذکر است یکی از قدیمیترین پل‌های زاینده رود پل شهرستان می‌باشد. این پلها هر کدام جذبه گردشگری خاصی دارند. حاشیه‌سازی این رودخانه در شهر اصفهان، و بوستان‌ها و بیشه‌های پیرامون این رودخانه در فصل تابستان گردشگاه مناسبی برای اهالی شهر، ایرانگردان و جهانگردان است.
درحال حاضر برای آبیاری زمینهای کشاورزی استان اصفهان از سدهای آبیاری که بدین منظوراحداث گردیده استفاده می‌شود.
این رودخانه آب آشامیدنی شهر یزد را نیز تأمین می‌نماید که در آینده با اتمام تونل سوم پیش بینی می‌شود استان کرمان را نیز سیراب نماید. با وجود این کشاورزان حاشیه زاینده رود در استان چهارمحال و بختیاری گاه با کمبود آب مواجه بوده‌اند و این مصداق «آب در کوزه و ما تشنه لبان می‌گردیم» است. زاینده رود در انتهای مسیر خود به باتلاق گاو خونی در اصفهان به گاوخونی میریزد.
زاینده‌رود شریان حیات بخش مرکز ایران
زاینده‌رود بزرگ‌ترین رودخانه مرکزی ایران است. این رود پس از کارون مشهورترین رودخانه ایران می‌باشد.
علت نامگذاری این رود بدین جهت است که درطول مسیر خود باغات و کشتزارهای فراوانی را آباد و زنده می‌کند. به همین خاطر به این رود زنده رود نیز می‌گویند.
سرچشمه‌های اصلی زاینده رود
دو سرچشمه اصلی زاینده رود عبارت‌اند از آب تونل کوهرنگ در زردکوه بختیاری و چشمه دیمه است.
پخش اعظم آب زاینده رود وارد دشت اصفهان می‌شود. جهت آبیاری شهر اصفهان در قدیم از نهرهایی بنام مادی استفاده می‌گردید.
پل‌های تاریخی بر روی زاینده رود
بر روی زاینده رود چندین پل تاریخی از زمان صفویان و قبل از آن برجا مانده‌است. چندین پل در استان چهارمحال بختیاری که مشهورترین آن «پل سامان» است. در اصفهان «سی و سه پل» یا «پل الله وردی خان» و «پل خواجو».لازم به ذکر است یکی از قدیمیترین پل‌های زاینده رود پل شهرستان می‌باشد. این پلها هر کدام جذبه گردشگری خاصی دارند. حاشیه‌سازی این رودخانه در شهر اصفهان، و بوستان‌ها و بیشه‌های پیرامون این رودخانه در فصل تابستان گردشگاه مناسبی برای اهالی شهر، ایرانگردان و جهانگردان است.
درحال حاضر برای آبیاری زمینهای کشاورزی استان اصفهان از سدهای آبیاری که بدین منظوراحداث گردیده استفاده می‌شود.
این رودخانه آب آشامیدنی شهر یزد را نیز تأمین می‌نماید که در آینده با اتمام تونل سوم پیش بینی می‌شود استان کرمان را نیز سیراب نماید. با وجود این کشاورزان حاشیه زاینده رود در استان چهارمحال و بختیاری گاه با کمبود آب مواجه بوده‌اند و این مصداق «آب در کوزه و ما تشنه لبان می‌گردیم» است. زاینده رود در انتهای مسیر خود به باتلاق گاو خونی در اصفهان به گاوخونی میریزد.
0 نظر دهید:
ارسال یک نظر