وجه تسمیّه کرکوند
اين منطقه به احتمال قوى در دوره مغول و به دنبال اصلاحات غازان خان و مقارن با مهاجرت عشاير و ايلات به نقاط مركزى ايران شكل گرفته و شهر كركوند از طريق اسكان كوچ نشينان پديد آمده است.
عده اى ساختار دستورى كلمه كركه+ وند كه داراى پسوند اتصاف قبيله اى و عشيره اى است را مبين اين احتمال مى دانند.
آنچه مسلم است بسيارى از خانواده هاى قديمى شهر خود را قشقايى و از طايفه صفى خانى و از نوادگان صفى خان مى نامند.
در نامگذارى اين شهر نيز برخى آن را برگرفته از كلمه كركت قشقايى به معنى شانه آهنى مخصوص قاليبافى (دفتين) و عده اى نيز برگرفته از كلمه (كرك يا كركه) به معنى زنگوله هاى بزرگ كاروان و برخى ديگر نيز به معناى صاحبان مرغ و ماكيان مى دانند.
كم شمار شدن طايفه صفى خانى در ايل قشقايى در سده هاى اخير و تبديل شدن آن از طايفه به تيره در اثر اسكان يافتن، پيشينه قاليبافى و بافندگى با دارهاى افقى و زمينى در دهه هاى گذشته همچون قشقاييان، استفاده از آرخالق (نوعى پوشش قشقايى) به عنوان لباس براى مردان در نسل قديم شهر و از همه مهم تر وجود سنگ قبر صفى خان احتمال اسكان قشقاييان طايفه صفى خانى در اين نقطه را پررنگ تر مى كند كه خود گزارش جداگانه اى را مى طلبد.
روايتى نيز از پيران شهر نقل مى شود كه نام اين شهر در گذشته كركه بند بوده است به اين معنا كه كاروان داران براى عبور از مناطق پرخطر و مقابله با راهزنان در اين منطقه اتراق مى كرده اند تا ضمن بستن زنگوله هاى بزرگ شتران (كركه) با پارچه، تحت حمايت مردان شجاع و دلاوران اين ايل قرار بگيرند. از آن رو اين منطقه را كركه بند و نهايتاً كركه وند ناميده اند.
0 نظر دهید:
ارسال یک نظر